ΑΘΗΝΑ: Σισίνη 18 & Ηριδανού Τ.Κ. 115 28 | Τ.: 210 7264700 F.: 210 7293631 (κεντρικό κτήριο), Ορμινίου 38 Τ.Κ. 115 28

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Τσιμισκή 43 Τ.Κ. 546 23 | Τ.: 2310 278271 (κεντρικό κτήριο), Βασ. Ηρακλείου 40 Τ.Κ. 546 23 (φυσικοθεραπευτήριο) Τ: 2310 278249

ΠΡΟΤΑΣΗ σ.ΑΝΤΩΝΗ ΡΕΠΑΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΤ

ΠΡΟΣ ΔΣ ΕΣΗΕΜΘ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 6.11.12

Ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ, στα τέλη του 1500 είχε γράψει «Pen is mighter than the sword».  Εμείς έχουμε την πένα και απέναντι στο ξίφος, αντί να την σηκώσουμε και να πολεμήσουμε, την αφήνουμε κάτω και λέμε κάνουμε απεργία.  Αρνούμαστε ουσιαστικά, να χρησιμοποιήσουμε το μοναδικό μας όπλο, το οποίο αποδεδειγμένα, είναι πιο δυνατό από το ξίφος.

Το έχω πει πολλές φορές στο ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ και θα το ξαναπώ.  Έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε δημοσιογράφοι και λειτουργούμε ως συνδικαλιστές.  Ως συνδικαλιστές μάλιστα, ενός παλιού περιβάλλοντος.   Εκείνου του περιβάλλοντος, που υπήρχε πριν να πέσει στην Ελλάδα ο «μετεωρίτης» της κρίσης.  Ο μετεωρίτης όμως έπεσε, το περιβάλλον άλλαξε και πρέπει να αλλάξουμε και εμείς.  Να επιλέξουμε διαφορετικούς τρόπους πάλης.

Στη ζωή υπάρχει ο εύκολος δρόμος και ο δύσκολος δρόμος.  Στην προκειμένη περίπτωση, ο εύκολος δρόμος είναι η απεργία.  Την κάνουμε και βγαίνουμε από την υποχρέωση.  Για πολλούς μάλιστα, ο δρόμος της απεργίας στην ΕΡΤ είναι ανέξοδος, αφού όλοι γνωρίζετε τι συμβαίνει με ρεπό, αναρρωτικές άδειες, ειδικές άδειες και προσωπικό ασφαλείας, στις απεργίες αυτές.

Ο δύσκολος δρόμος, είναι να σηκώσουμε την πένα μας και να πολεμήσουμε το ξίφος.

Μέχρι τώρα έχουμε κάνει δεκάδες απεργίες «τουφεκιές στον αέρα» και δεν έχουμε πετύχει τίποτε.  Το μόνο που έχουμε πετύχει, είναι να απογοητεύσουμε τον κόσμο.  Έχουμε γίνει νερό στον μύλο αυτών που θέλουν να αποδυναμώσουν την λαϊκή αγανάκτηση.

Ζούμε κάτι παρόμοιο με αυτό που ζουν οι ελέφαντες όταν εκπαιδεύονται.  Έχετε σκεφτεί γιατί αυτά τα τεράστια ζώα μένουν δεμένα με μια αλυσίδα στο τσίρκο και δεν της δίνουν μια για να την σπάσουν και να φύγουν;  Γιατί όταν είναι μικροί, οι εκπαιδευτές τους,  τους δένουν σφιχτά με μια αλυσίδα στο έδαφος.  Προσπαθούν να ελευθερωθούν αλλά είναι πολύ μικροί και αδύναμοι ακόμη για να σπάσουν την αλυσίδα.  Μαθαίνουν λοιπόν ότι όσο και αν προσπαθήσουν η αλυσίδα δεν σπάει.  Έτσι όταν μεγαλώσουν, δεν προσπαθούνε καν.  Αυτό μας κάνει η συνδικαλιστική ηγεσία αυτή τη στιγμή.  Μας έχει δέσει σφιχτά από τον λαιμό με μονοήμερες απεργίες «τουφεκιές στον αέρα», οι οποίες δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα, ώστε να μας απογοητεύσουν.

Αν είναι μια επαγγελματική ομάδα που μπορεί να οδηγήσει την ανατροπή των δεδομένων στην Ελλάδα, είναι οι δημοσιογράφοι.  Είναι αυτοί που έχουν στα χέρια τους κάτι πιο δυνατό από το σπαθί.  Έχουν την πένα.

Ήδη έχουμε πετύχει ως ΕΣΗΕΜΘ, να πείσουμε την ΠΟΕΣΥ να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή ομοσπονδία μια απεργία στα ΜΜΕ σε Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ιρλανδία.

Τι μπορεί να γίνει τώρα και ποιος μπορεί να είναι ο εναλλακτικός τρόπος πάλης.  Και παλιότερα όταν ήταν ο Δημήτρης Ντόζης στο ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ είχα προτείνει να μην απεργεί η ΕΡΤ αλλά αντί για απεργία, να παρουσιάζει ρεπορτάζ και να ενημερώνει τον κόσμο για τα προβλήματα που υπάρχουν.  Θυμάμαι ότι υπήρχε το θέμα των περικοπών στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και του είχα προτείνει όλη την ημέρα, να περνάνε δημόσιοι υπάλληλοι από το στούντιο της ΕΡΤ 3 μαζί με τις οικογένειες τους και να τους γίνονται Flash  interviews, όσον αφορά το που δουλεύουν, πόσες ώρες εργάζονται, ποιες είναι οι αμοιβές τους, προκειμένου να καταπέσει ο ισχυρισμός των τεμπέληδων καλοπληρωμένων δημοσίων υπαλλήλων.

Αυτή την στιγμή με το πρόβλημα της λογοκρισίας που έχει προκύψει, θα μπορούσε σε κάθε εκπομπή της ΕΡΤ 3 και στο ραδιόφωνο αλλά και στην τηλεόραση, να αφιερώνεται ένα δεκάλεπτο για την παρουσίαση ενός θέματος που έχει να κάνει με την λογοκρισία.  Για παράδειγμα.  Συνέντευξη με τον παλιό διευθυντή της Θεσσαλονίκης Αντώνη Πεκλάρη για την λογοκρισία στην περίοδο της Χούντας.  Μετά με τον Αντώνη Κούρτη.  Μετά με άλλον διευθυντή από άλλη εφημερίδα της πόλης.  Με δημοσιογράφους που έπεσαν θύματα επιθέσεων, προκειμένου να φιμωθούν.  Στις αθλητικές εκπομπές, θα μπορούσαν να μιλήσουν οι Στέλλας, Σελαλμαζίδης, Κουβεντίδης, Τσαλτίδης, που έπεσαν θύματα επιθέσεων.  Θα μπορούσαν να μιλήσουν με τηλεφωνικές συνεντεύξεις οι πρόεδροι της Ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας ομοσπονδίας ενώσεων συντακτών.  Θα μπορούσαμε να βγάλουμε τηλεφωνικά συναδέλφους από το εξωτερικό, οι οποίοι στις χώρες τους, αντιμετωπίζουν προβλήματα λογοκρισίας κλπ.

Έτσι περνάς τα μηνύματα σου έμμεσα  στον κόσμο αλλά και στην κυβέρνηση, ότι εμείς η δημοσιογράφοι είμαστε εδώ με την πένα στο χέρι, έτοιμοι για να πολεμήσουμε το ξίφος.

 

Αντώνης Ρεπανάς