ΑΘΗΝΑ: Σισίνη 18 & Ηριδανού Τ.Κ. 115 28 | Τ.: 210 7264700 F.: 210 7293631 (κεντρικό κτήριο), Ορμινίου 38 Τ.Κ. 115 28

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Τσιμισκή 43 Τ.Κ. 546 23 | Τ.: 2310 278271 (κεντρικό κτήριο), Βασ. Ηρακλείου 40 Τ.Κ. 546 23 (φυσικοθεραπευτήριο) Τ: 2310 278249

Απογοήτευση γι’ αυτά

Σταμάτης Αναγνωστόπουλος

Εμείς να κάνουμε αυτά!… Εμείς να κάνουμε αυτά !!..

Είναι αρκετός καιρός που έχει περάσει και οι φράσεις αυτές που άρχιζε  η συνέντευξη που έπαιρνα, έχουν μείνει ζωηρά στην ανάμνηση μου.

Ήταν ένα χαριτωμένο ζευγάρι νέων ανθρώπων , σ’ ένα σπίτι στο Ψυχικό. Ο κύριος – που δεν έχω συγκρατήσει το όνομα του , έχουν περάσει αρκετά χρόνια – είναι γιατρός.Έλλην,  εσπούδασε στην Σουηδία και έμεινε εκεί εξασκώντας το επάγγελμα του. Κάποτε , με την νεαρή σύντροφο του που είχε παντρευτεί αποφάσισαν να έρθουν και να μείνουν στην Ελλάδα. Το κλίμα, η ωραία χώρα που περιέγραφε στην σύντροφο του, ήταν ένας παράδεισος σε σύγκριση με το βαρύ κλίμα της Σουηδίας.

Έτσι τους συνάντησα στο σπίτι στο Ψυχικό και έπαιρνα την συνέντευξη από τον γιατρό.

Η συνέντευξη όμως κόλλησε , πριν καλά – καλά αρχίσει , με τις φράσεις του , γεμάτες απορία και θαυμαστικά που  έπαψε να επαναλαμβάνει.

Εμείς να κάνουμε αυτά!!…

Τα υπόλοιπα – δεν χρειάστηκε να κάνω ερωτήσεις – ήταν το πώς ασκείται το ιατρικό επάγγελμα στην Σουηδία.

Υπάρχουν , έλεγε , μερικά κουτιά σε επίκαιρα σημεία, στα οποία μπορεί κάποιοι , μετά από κάποια επαφή μ ‘ έναν γιατρό , να ρίξει ένα χαρτάκι. Με κάποια ερώτηση ή ένα παράπονο , ή μία καταγγελία.

Και υπάρχει ένα μόνιμο συμβούλιο με πανεπιστημιακούς νομικούς και γιατρούς. Είναι μια κρατική υπηρεσία.

Κι’ ύστερα , υψώνοντας την φωνή και χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι. <<Μπορεί να σου πάρουν την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος. Ακόμα και το δίπλωμα . >>

Δεν τους ξαναβρήκα , όταν θέλησα να τους ξαναδώ , έμαθα πως είχαν φύγει.  Η ωραία Ελλάδα ήταν η απογοήτευση της ζωής τους.

Και χωρίς να το θέλω , τώρα που εξιστορώ αυτή την συνέντευξη , μου έρχεται στο μυαλό αυτό που διάβασα σε κάποια εφημερίδα εδώ στην Αθήνα – τελευταία . Δεν έχει περάσει πολύς καιρός.

Πήγε ο άνθρωπος την γυναίκα του στο Δημόσιο νοσοκομείο. Ήταν για να της κάνουνε κάποια εγχείρηση , αλλά πέρναγαν οι μέρες και πήγαινε και ξαναπήγαινε. Του είπανε πως πρέπει να πληρώσει – τα γνωστά. Ο άνθρωπος δεν είχε . Πήγαινε , παρακάλαγε. Επειδή τον βαρεθήκανε του το είπε ο γιατρός κατάμουτρα. Η γυναίκα σου θα πεθάνει ( αν δεν πληρώσει. )

Κάπου πήγε και το κατάγγειλε. Όταν όμως πήγαν και ζήτησαν τον γιατρό αυτός έφυγε από την πίσω πόρτα και είπαν σε αυτούς που τον ζητάγανε ότι απουσιάζει γιατί είναι άρρωστος . Πήγε και μπήκε σε κάποια κλινική. Και η ιστορία τελειώνει εδώ. Δεν ξανακούστηκε τίποτα. Ούτε οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι , ούτε η δικαιοσύνη , κανείς δεν ασχολήθηκε πλέον. Περασμένα ξεχασμένα. Μαζί με τα άλλα…

Και έρχεται τώρα ακόμα μια φορά στον νού μου η φράση – του Έλληνα γιατρού από την Σουηδία.

<< Εμείς να τα κάνουμε αυτά !!! >>

Σ . Α .