ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΔΟΕΑΠ
- Ο Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου σύμφωνα με τον ιδρυτικό του νόμο (Α.Ν.248/1967) και το Καταστατικό του.
- Είναι αυτοδιοικούμενος και αυτοδιαχειριζόμενος Οργανισμός, ο οποίος έχει προέλθει από τη συνένωση και συγχώνευση ταμείων, κλάδων και λογαριασμών των ενώσεων συντακτών και προσωπικού των ημερησίων εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
- Τα μέλη της διοίκησής του δεν διορίζονται από κρατική Αρχή αλλά εκλέγονται, με βάση την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας από σωματεία που έχουν επίσης τη μορφή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου.
- Ο Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. δεν επιβαρύνει έστω και στο ελάχιστο τον κρατικό προϋπολογισμό, οι πόροι του δεν προέρχονται από αυτόν, ούτε ανήκει στους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, σύμφωνα με έγγραφο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- Τον ιδιωτικού δικαίου χαρακτήρα του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. έχουν επιβεβαιώσει νομολογιακά και τα τρία Ανώτατα Δικαστήρια της Χώρας (ΑΠ 1511/1992, ΣτΕ 3872-3874/2009, ΕλΣ 752/2010).
- Εκτός από περίθαλψη, ο Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. παρέχει στους ασφαλισμένους του επικούρηση και εφ’ άπαξ.
- Στους πόρους του δεν προβλέπεται εργοδοτική εισφορά παρά μόνο εισφορά εργαζομένων. Η εργοδοτική εισφορά αντικαθίσταται με το έσοδο του αγγελιοσήμου.
- Το αγγελιόσημο είχε θεσμοθετηθεί ήδη από το έτος 1941. Μετά την κατά το έτος 1967 κατάργηση και ιδιοποίηση από το Κράτος του Λαχείου Συντακτών, βασικό μέχρι τότε έσοδο των ταμείων επικούρησης και υγειονομικής περίθαλψης των εργαζομένων στον Τύπο, και μπροστά στον κίνδυνο κατάρρευσης μετά την παρέμβαση του Κράτους, των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων στον τύπο, προβλέφθηκε αντί εργοδοτικής εισφοράς για τον νεοσύστατο Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π., ως πόρος για τη λειτουργία του, το έσοδο του αγγελιοσήμου.
- Το αγγελιόσημο δεν συνιστά ούτε εύνοια ούτε προνόμιο προς τους εργαζομένους στον Τύπο, αλλά είναι η εργοδοτική εισφορά και η κρατική επιχορήγηση που ΔΕΝ λαμβάνει από το Κράτος, από το οποίο ο Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ.
- Το αγγελιόσημο δεν συνιστά ούτε φόρο ούτε τέλος. Επιβάλλεται επί των διαφημίσεων στον τύπο και τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, τα οποία χρησιμοποιούν οι διαφημιζόμενοι ως μέσο για την προβολή τους, κάνοντας χρήση της εργασίας των εργαζομένων στον τύπο προκειμένου να επιτευχθεί ο σκοπός της διαφήμισης.